رواية راائعة للكاتبة آية محمد الڤرجاني بعنوان ( لم انساكي يوماً )
المحتويات
تبكى وقربت من حسام الى مش بيدى اى رده فعل وبدا تهزو
ايمى
حسام فوق واكملت بدموع هتبقى كويسه متخافش
حسام بص عاليها بدموع وايمى هزت راسها وهيا بتبتسم
وحسام جرى على غرفه العنايه وكان الدكتور بيعمل
صدمات لريم وحسام دخل جرى ورح لريم
الدكتور بزعيق
اخرج بره مينفعش كده
حسام تجاهلو وقعد على الارض جنب ريم وبدا يبكى
الممرضه كانت بتحاول تخرجو بس حسام مش راضى يخرج
فجاه الجهاز باق يدى انزار بتوقف القلب وحسام مسك ايد ريم جامد وهوا بيقول٠
حسام بدموع
لا لا مش هسمحلك تسبنى قومى قومى بالله عليكى انا ومحتاجك وحسن كمان محتاجك ريم
احنا مش هنقدر نعيش من غيرك متسبناش
واكمل بهدوء وهوا مازال بيبكى والدكتور مازال بيحاول
تعرفى ي ريم بعد ما سافرت كنت كل يوم مبقدرش انام غير لما اشوفك كنت افضل ابص للصوره واتخيلك قدامى
تخيلى سبع سنين وانا بفضل اتخيلك كل يوم
واكمل بضحك
عارفه انا كنت بعد الايام تخيلى من وقت ما سبتك
الممرضه كانت ههتكلم بس الدكتور شاور ليها تسكت
لما لقى ضغطها بيرجع تانى
حسام
تعرفى
فضلنا بعاد عن بعض قده
فاكره لما رحتلك الكليه وقولتلى انى نسيتك
وقتها قولتلك ان عمرى ما نسيتك وانت وقتها مصدقتنيش شوفتى بقى انك كنت ظلمانى
وعلى فكره انا مخدتش حقى لسه انا دايما بقولك انى بحبك وانت لسه مقولتهاش ليا بس لما تقومى
هخليكي تقوليها
ريم بتعب وهمس
واناكمان بحبك
حسام وهوا مش مستوعب الموقف
عارف بس لما تقوم
مكملش كلامو وبص على ريم بفرحه ووقف
والدكتور والممرضه بيضحكو عليه
حسام بلهفه ودموع
ررريم انت كويسه صح
ريم بتعب
ابتسمت
حسام ومسك ايدها وبسها
وريم اتكسفت وبتحاول تسحب ايدها ومش قادره
الممرضه بضحك
على فكره ايدها التانيه مكسوره
ريم
اتكسفت جامد وحسام مازال ماسك ايدها
ريم بصوت صعيف
حسام بعند
لا
الدكتور بابتسامة
ممكن اشوف شغلى طيب
حسام
اكيد اتفضل
بيقول كده وهوا ماسك ايد وبيبص عليها
الدكتور٠
ممكن تخرج
حسام بص عليه بعصبيه وقال
قلت مش خارج واتفضل شوف شغلك
الدكتور بزعيق
المريضه محتاجه رعايه فتره ومينفعش تفضل هنا اتفضل واكمل لو مخرختش هنادى على الامن
وبعدين بص على ريم الى بتبصلو بابتسامه
وحسام ابتسم ليها وبص على الدكتور وخرج
وايمى جريت عليه
ايمى بلهفه
طمنى ايه الى حصل هيا كويسه صح
حسام بابتسامه
الحمدلله فاقت واكمل بغل بس الدكتور ابن ال
خارجنى
ايمى بضحك
الحمدلله تعالا نشوف حسن
_
حسن كان مغمى عليه واحمد قاعد جنبو
بعد ما الدكتور اداه مهدء
حسام دخل هوا وايمى واحمد بصلهم بلهفه
احمد
ريم عامله ايه حسام كويسه صح
حسام كان هيتعصب عليه انو بيسال عليها بالطريقه
دى وايمى حست من سكوت حسام وقالت
ايمى
الحمدلله فاقت بس الدكتور قال هتفضل فى العنايه
شويه لحد ما حالتها تستقدر
احمد بفرحه
بجد الحمدلله
حسام
حسن ايه اخباره
احمد
اڼهيار عصبى والدكتور اداه مهدئ وانشاءالله يفوق
حسام بص على ايمى الى باين عاليها التعب وقال
حسام
ايمى انت اكيد تعبانه ارجعى على البيت
ايمى
بس انا
حسام مبقاطعه
مفيش بس هطلبلك تاكسى ولا اقولك احمد هيوصلك
احمد بستغراب
بس انا مش همشى قبل ما اطمن على حسن وريم
حسام
لا روح غير هدومك وابقى تعالى بكره وانا هستنى هنا
احمد بغيظ
ومتروحيش حضرتك ليه
ايمى بضحك
خلاص ي جماعه انا هروح فى تاكسى مش محتاجه حد يوصلنى
حسام
خلاص هطلبلك تاكسى مع انى كنت محتاج هدوم
ايمى بقرف
ايوا هدومك مقرفه قوى كلها ډم وتراب ازاى
احمد كان واقف بيبص عليهم وبعدين بص على هدومو لاقهم هما كمان مش كويسن فقال
احمد
خلاص انا هوصلها واروح اغير واجبلك هدوم واجي
حسام بص عليه بابتسامه نصر
واحمد مشى هوا وايمى
_
فى العربيه بيكلم ايمى
احمد
بس غريب الى حصل انهارده صح
ايمى بانتباه
قصدك على ايه
احمد
يعنى حسام تصرفاتو كانت غربيه شويه ملحظتيش
ايمى بحزن شافو احمد
ايمى
لا مش غريب واكملت بدموع لانو لانو
حسام بيحب ريم
احمد وقف العربيه مره واحده
احمد پصدمه
انت بتقولى ايه بيحبها ازاى يعنى
واكمل انا برضو شكت لما شفتو انهارده بس ازاى
وريم وانت وكلكم قولتولى انو بيعتبرها اختو
ايمى بدموع
لا حسام بيحب ريم من زمان وريم كمان بتحبو بس
انا الى كنت السبب انهم بعاد عن بعض وكمان كنت عايزه افرقهم بس لما شفت حسام انهارده حسيت انو
مش من حقى اعمل كده وانو مش لازم افرق بنهم
واكملت انا بحب حسام وكنت اتمنى انو يحبنى
بس محصلش صحيح احنا
متابعة القراءة
