رواية راائعة للكاتبة آية محمد الڤرجاني بعنوان ( لم انساكي يوماً )

هنسى اهلى او ابعد عنهم بس دى سنه الحياه ولازم نعشها
حسن بتفكير
عندك حق فعلا
سلمى بابتسامه
اضحك بقى مش بحب اشوفك مكشر كده
حسن بضحك
مكشر انا مش عارف انتى بتجبى الكلام ده من نين
سلمى
عادى الناس كلها بتقول كده 
حسن بابتسامه
طب يلا اروحك عالشان عندك امتحان بكره
سلمى بتزكر ووقفت
يلهوى الامتحان يلا يلا وطلعت تجرى
حسن بضحك 
استنى ي مجنونه هتروحى جرى
احمد وصل ريم البيت وفضلو قاعدين فى العربيه
حسام
انا كلمت بابا يقول لحسن نعمل فرحنا معاه
ريم بفرحه
بجد واكملت بكسوف و هوا حسن وافق 
حسام بابتسامه
معرفش بس بابا قال انو هيقنعو متقلقيش انتى وضحك

ريم بغيظ
وانا مالى بتضحك على ايه
حسام
مش مصدق انو خلاص هنتجوز
ريم
محڼا متجوزين ي هبل
حسام ببعض العصبيه
مين ده الاهبل
ريم پخوف 
محدش هوا انا قولت اهبل
حسام بزعيق
ريم انظبطى
ريم بتوتر
احم حاضر
حسام
ناس متجيش غير بالعين الحمرا
ريم بصلتو يتوعد 
ريم
طيب هنزل بقى عالشان عندى امتحان بكره
حسام يابتسامه
تمام ماشى زكرى كويس بقى وبلاش توتر وانا هعدى عليكى بكره اوصلك ومشى
______
لم_انساكى_يوما
ايه_الفرجاني
البارت_السابع_وعشرون
التفاعل قليل جدا 
حسام واقف قدام البيت مستنى ريم عالشان يوصلها 
حسام ل ريم
ايه يبنتى ده كله بقالى نص ساعه مش جاهزه من قبل ما اجى 
ريم بتوتر 
ما هو كنت ناسيه حاجه 
حسام 
حاجه ايه دى ولاقى حسن خارج وبيبصلو بعصبيه وڠضب 
حسام
ايوا بقى انا فهمت حسن مكنش عايزك تجى معايا صح 
ريم بتوتر 
لا هوا بس كان 
حسام 
انا عارف انو اكيد قال حاجه ما هو البصه دى على الصبح مش طبعيه دا مقلش ازيك حتى 
وشغل العربيه ومشى وهوا مدايق وريم مش عارفه تعمل ايه
وصلو وحسام متكلمش مع ريم طول الطريق وريم زعلانه وفضلت تبصلو بحزن ونزلت 
ريم كانت ماشيه وزعلانة جدا من حسام هيا معملتش حاجه عالشان يتجنبها 
حسام لما ريم نزلت خبط العربيه جامد بايدو وقام نازل بسرعه 
حسام 
ريم استنى
ريم وقفت وبصلتو بدموع وحسام زعل جدا وقرب عليها 
حسام باسف 
اسف والله متبكيش انا بس ادقيت من حسن والله 
حق عليا والله 
ريم پبكاء 
انا زهقت اعمل ايه يعنى معاكم مش عارفه ولو قربت من واحد التانى بيزعل 
حسام بحزن 
لا والله مش زعلان بس حسن الى بيكبر المواضيع معرفش ليه واكمل 
خلاص بقى عندك امتحان ولازم تبقى مركزه 
وانا هتكلم مع حسام ونشوف حل للموضوع ده عالشان متزعلش تمام 
ريم هزت دمغاها ومسحت دموعها
حسام 
انا همشى وقبل ما تخرجى هكون عندك باذن الله 
تمام يلا بقى ادخلى وعايز امتياز ها 
ريم دخلت وحسام ومشى وهوا مدايق من تصرفات حسن الى مبقاش فهمها
حسام وصل الشركه وطبعا ايمى وصلت قبلو واحمد كان فى الكليه 
حسام 
صباح الخير ي ميمو 
ايمى بابتسامه 
صباح النور 
حسام 
ايوا ي عم محدش قدك بقيت تجى بدرى وجبت عربيه كمان وبتنفسنا 
ايمى بغيظ
الله اكبر ايه هوا انا اصلا طول عمرى بحب الشغل لاكن مكنتش لاقيه فرصه واكملت ايوا صح انا كنت عايزه اتكلم معاك بخصوص شركه امريكا 
انا عارفه انو حسن رجع جزء كبير من خسارتو بسبب الشغل الى صاحبو ساعدو فيه يعنى ممكن يكون عايز يرجع شركتو تانى فانا بصراحه بفكر ابيع الجزء الى فى امريكا وانا وانت نرجع تاني زى ما كنا
حسام 
ايوا فعلا عندك حق بس انت مش هتزعلي يعنى 
ايمى 
لا انا هكلم حد يبعتلى كل حاجه خاصه بابا هناك وبعدين انا هستقرهنا مفيش داعى يبقى ليا حاجه هناك 
حسام بابتسامه 
خلاص ماشي انا هكلم ماكس والمحامى يشوفو مشترى وابلغك 
ايمى بفرحه 
اوك ماشي
حسن كان قاعد فى مكتبو وشغال وحسام فتح الباب وخل وقفلو جامد وحسن وقف بعصبيه 
حسن بزعيق 
انت متخلف مبتخبطش ليه 
حسام قعد وحسن بصلو بغيظ وقام قاعد 
حسن 
عايز ايه دخلتك دى وراها حاجه ارغى
حسام بهدوء 
حسن انت مش شايف انك مزودها من نحيتى 
حسن 
هيا الى مزودها من نحيتك 
حسام بيحاول ميتعصبش 
حسن انت فاهم قصدى كويس ريم بقت تخاف تكلمنى بسببك ودايما زعلانه ايه مش بتشوفها 
حسن باستفزاز
لا مبشوفهاش وبعدين دى اختى وانا حر اعمل الى انا عايزو ولا امرها يهمك اكتر منى يعنى 
حسام اتحكم فى نفسو وقال 
لا ابدا انت فعلا اهم منى وپتخاف عاليها اكتر منى انا مين اصلا عالشان احبها او اخاڤ عاليها انت اخوها لاكن انا مين جوزها او خطبها بالاسم واكمل بس انا مش بحب اشوف ريم زعلانه الصبح كانت ھتموت من كتر البكى وانا مش بحب اشوف دموعها 
عالشان كده انا هسيب ريم وبيبص لحسن بطرف عينو وبيدعى الحزن 
انا خلاص عرفت انو مينفعش انا وريم نكون مع بعض