رواية راائعة للكاتبة آية محمد الڤرجاني بعنوان ( لم انساكي يوماً )

محدش يتكلم على حببت قلبى كده
ايمى
اه حببتك وبصت على ريم
الى يلاقى احبابو بينسى اصحابو اصلا
حسن بزعيق
فى ايه انت وهيا مش كفايه لسه قاعده على كرسى 
وهتكسر ضهرى شيل 
ريم بصلتو پصدمه
وكله ضحكايه الفرجاني__
حسام بحب وبيبص لريم
باااس انا هخدها عندى واشلها انا ملكمش دعوه بيها
واكمل هوا حد يبقى عندو القمر وميشلهوش 
ريم بصلتو بكسوف
وكلهم اټصدمو من الى قالو
وحسن كان لسه هيتكلم حسام شال ريم وخرج بسرعه
ريم بكسوف
يلهوى نزلى هيقولو ايه دلوقتى نزلنى
حسام بيبصلها بحب
يقولو الى يقولوه محدش ليه حاجه عندنا واحد ومراتو

حسام اول ماقال مراتو ريم ابتسم 
ريم
تعرف ي حسام
حسام بحب
ايه يقلب حسام
ريم بكسوف
بطل تقولى الكلمه دى عالشان بتوترنى
حسام ضحك عاليها وهيا قالت
ريم
انا لحد دلوقتى مش مصدقه الى حصل معقول انا خلاص بقيت مراتك وكل حاجه اتحلت واكملت كنت 
بحاول انساك فكرت انك مش هتكون من نصيبى ابدا
حسام
تعرفى ي ريم انا كنت كل مااجى احل الامور تتعقد اكتر بس كنت اخد عهد على نفسي انى مستحيل اسيبك خصوصا بعد ما اتاكدت انك لسه بتحبينى
ريم 
انا عمرى ما نسيتك اصلا
حسام بصلها بحب وفتح العربيه وحط ريم جواها
ريم پصدمه
ايه ده احنا هنمشى والباقى
حسام بضحك
يتصرفو بقى يركبو كلهم مع حسن عالشان يعرفو يتريقو عليكي كويس
ريم بضحك
حرام عليك هيركبو كلهم ازاى مع حسن وبعدين انا مش عارفه حسن هيعمل ايه على الى عملتو ده
حسام بغيظ
ولا يقدر يعمل حاجه
ريم بضحك 
هنشوف
بعد ما حسام شال ريم وخرج
كلهم واقفو مصډومين واڼصدمو اكتر لما لاقوهم مشيو
اسماعيل بشتيمه
ابن ال اخد العربيه ومشى ازاى
صحيح معرفتش اربى
ايمى 
هنركب كلنا ازاى فى عربيه واحده
حسن طبعا واقف متغاظ جدا ومتعصب من تصرف حسام وبيستحلفلو
سالى
خلاص يجماعه احنا مش كتير يعنى
احنا يبنات هنركب ورى وهما قدام.......
ريم وحسام وصلو البيت
ويدوب حسام بينزل ريم لاقى حسن داخل 
حسن وصلهم على البيت ورجع بسرعه لانو حسام كان سايق براحه
حسن بهدوء
قولى بقى اعمل فيك ايه
حسام خاف من هدوءو
وقال 
هتعمل ايه يعنى انا معملتش حاجه
حسن
والله امال خاېف ليه كده 
حسام
وانا هخاف منك ليه يعنى
حسن 
مش عارف بس اقولك تعالى ورايا
حسام پخوف
اجى وراك فين لا انا قاعد مع ريم هنا
حسن بضحك
ايه خاېف ولا ايه 
حسام
لا طبعا يلا
ريم
والله منا مرتاحه ربنا يستر
داخلو المكتب بتاع حسن 
وحسن قفل الباب وابتسم بخبث
وحسام خاف بس مبينش
حسن
تحب بقى نبدا بده ولا ده 
حسام بصلو پصدمه وخوف وجرى يفتح الباب لاقه مقفول بالمفتاح
بص لحسن
حسام پخوف
حسن افتح الباب الكلام ده مفهوش هزار افتح الباب 
خلينى اخرج
حسن بضحك
لا وبدا يقرب منو
وحسام خاېف جدا......
لم_انساكى_يوما
ايه_الفرجاني
التفاعل مكنش حلو امبارح علشان كده منزلتش لو عاوزين بارت تاني الليله عايزة تفاعل يشجعني
البارت_السادس_وعشرون
ريم كانت قاعده وخاېفه جدا عارفه انو حسن اكيد بيفكر فى حاجه لحسام 
وفجأه سمعت صوت كلب 
ريم
ي عم ابراهيم يعم ابراهيم
ابراهيم بابتسامه
ايوا ي ست ريم حمدلله على السلامة
ريم بابتسامه
الله يسلمك واكملت انا كنت سامعه صوت ريكس تقريبا فى حد فى الجنينه
ابراهيم بنفى
لا البشمهندس رن عاليا من قبل ما توصلو وقالى ادخلو المكتب وادخل معاه حبل
ريم پصدمه وخوف
لا مش معقول حسام
واكملت بالله عليك هات الكرسي ده وودينى عند المكتب بسرعه
ابراهيم بصلها باستغراب وعمل الى قالت عليه
حسن كان واقف ماسك الحبل فى ايدو والكلب قاعد على الارض وبيبص على زى ما يكون مستنى اشاره من حسن
حسام بص لحسن پخوف وهوا بيرجع لورا 
حسن بضحك 
اول مره اشوف راجل بېخاف 
حسام پخوف
حسن افتح الباب ده انت قفلته ازاى
حسن
عادى بالمفتاح اهو
حسام بهدوء
طب هاتو بقى 
حسن بضحك
توتو لما اعمل الى انا عايزو الاول
حسام
عايز ايه ي حسن انا قفلنا الموضوع ده من زمان
حسن
ولما اتقفل ايه الى انت عملتو انهارده ده
حسام بابتسامه مستفزه
عملت ايه مراتى وانا حر مالك انت مش عارف والله
حسن بضيق
طيب انا هعرفك وقال
ركس 
والب قام وقف وحسن شاور على حسام
وجرى عليه وحسام بيرجع لورا پخوف 
حسام پخوف
ابعدو ي حسن
ريم وصلت عند الباب وسمعت حسن
ريم پخوف
معاك مفتاح الباب ده
ابراهيم
ايوا 
ريم 
افتحه بسرعه
فتح الباب 
وحسام بيرجع لورا لاقى الباب اتفتح وريم داخله
جرى ناحيتها
ريم 
باسسس اهدى اهدى ايوا شاطر كده يلا اخرج بقى
حسام بتنهيده
الحمدلله انك جيتى اخوكى كان عايز يموتنى وبصلو بغيظ وحسن كان مدايق
ريم بهدوء
والله احيانا بحس انكم اطفال بجد مش معقول توم وجرى الى بتعملوه ده وخرجت